Адам үшін мүмкін емес нәрсенің жоқтығын күн сайын «шуақты балалар» дәлелдейді, олар үшін Даун синдромы мағынасы жоқ әріптер тізбесі ғана.
Барлық кедергілерді тек ересектер жасап алады. Ересектер мінезді балалардан көп нәрсе үйрене алады — олар барлық қиындықтарға қарамастан білім алады, билейді, өмір сүреді және күлімсірейді.
Жанар — ерекше баланың анасы. Оның ұлы Аңсаған 16 жаста, Даун синдромымен ауырады. Жанар баласының бойындағы емделмейтін ауру туралы тек туылғаннан кейін білді. Шындықты қабылдау да, білім беру де қиын болғанын мойындайды.
Жанар Рысқұлова, ерекше баланың анасы:
— Әрине, кез-келген ата-анаға келетін болсақ, бұл күтпеген жаңалық болатыны сөзсіз. Психологтар айтқандай, балаңызға осындай диагноз қойғанын есту психологиялық жарақат. Бірақ ештеңеге қарамастан мен өзімді жігерлендіріп, алғашқы күндерден бастап өзіме баламның денсаулығы жақсы болатындай жағдай жасадым. Тұрақты сабақтар, оңалту жұмыстары өз жемісін берді. Аңсаған 9-сыныпты ойдағыдай бітіріп, бос уақытында спортпен айналысады және биге барады. Мұғалімдер Аңсағанның қабілетті, күрделі элементтерді жеңіл орындайтынын, ал егер қолынан келмей жатса, ол өзін аямай әрі қарай жаттығатынын айтты.
Салим Айлазов, би мектебінің жетекшісі:
— Мұндай адамдарда тек өз әлемі, өз атмосферасы, жағдайды өзінше қабылдауы болады. Олардың әрқайсысына ерекше көзқарасты орнатуға тырысамыз. Мені олардың қабілеттілігі қатты таңқалдырады. Егер олар бір нәрсеге ұмтылса, олар бұл істе 100% жетістікке жетеді. Өкінішке орай, мұндай балалар мен олардың ата-аналары жазылмайтын аурумен ғана емес, кейде қажетсіз жүйе талаптарымен де күресуге мәжбүр. Екі жыл сайын мемлекеттен жәрдемақы алу үшін Даун синдромының бар екендігін растап отыру қажет. Алайда «шуақты балаларды» тәрбиелеудегі басты нәрсе ақша емес. Ең бастысы — шыдамдылық, сүйіспеншілік, балаңызға қолдау көрсету. Қиындықтардың бар-жоғына қарамастан, барлық балаларды
