Түркістан облысында зират балалар лагерінің аумағында орналасқандықтан, ауыл тұрғындары туыстарын жерлей алмайды. Бұл үш жүз жылдық тарихы бар шіркеу ауласы. Неге екені белгісіз, ол үлкендердің де, балалардың да демалыс орындарымен қоршалған.
«Біз марқұмғадарға тыныш бара алмаймыз, Құран оқи алмаймыз. Жерлеуді өткізу үшін — рұқсат алу керек. Мұның бәрі жер комитетінің қателігіне байланысты, ол жерде не бар екеніне қарамай, жерді дұрыс бермеді. Кадастр бойынша жер лагерь ретінде анықталды. Бұл тіріге де, өліге де құрметсіздік», – дейді Қасымхан Өмірзақов.
Енді Құран оқу немесе жерлеу рәсімін өткізу үшін адамдар сағаттап қақпаның алдында тұрып, лагерь басшылығынан рұқсат сұрауға мәжбүр. Ал аумаққа шыққанда құлпытастардың арасында балалардың жүріп-тұруы немесе үлкендердің ішімдік ішіп жатады. Бұл жағдайға ашуланған ауыл тұрғындары мемлекет қызметкерлеріне бірнеше рет жүгінген. Олар өздерінің алдында жұмыс істегендердің қателескенін мойындайды. Және олар оны қалай түзетуге болатынын біледі. Бірақ зираттың демалыс орындарынан қашан бөлінетінін ешкім айта алмайды.
«Жерді облыстық қорға қайтару қажеттігі туралы Білім министрлігі мен Қаржы министрлігіне бірнеше рет хат жолдадық. Шешім соларға байланысты, олар мәселені бірлесіп шешулері тиіс. Одан кейін зиратқа жеке мемлекеттік анықтама жасап, мәселе шешімін табады», — деп түсіндірді Төлеби аудандық жер қатынастары бөлімінің бас маманы Дәулет Исабекұлы.
